شهید ایرج تیموری در تاریخ ۱۳۳۰/۸/۱۸ در سنگستان چشم به جهان گشود.
ایشان در سن ۳۵ سالگی در تاریخ ۱۳۶۵/۱۱/۳ و در شلمچه به مقام والای شهادت رسید.
شهید ایرج تیموری در هجدهم آبان ماه سال ۱۳۳۰ در روستای سنگستان از توابع همدان به دنیا آمد. روستای سنگستان علیرغم نزدیکی به مرکز استان، از امکانات خوبی برخوردار نبود و بچه‌های روستا یا مشغول به تحصیل نمی شدند و یا با مشکلات فراوان ادامه تحصیل می دادند.
خانواده ایرج به خاطر آینده فرزندان خود به همدان مهاجرت کردند و به این ترتیب ایرج دوران تحصیل خود را آغاز کرد. دوره دبستان و راهنمایی را با معدل عالی پشت سر گذاشت و برای گذراندن دوره متوسطه وارد دبیرستان شریعتی و با موفقیت مدرک دیپلم را اخذ کرد. شهید ایرج تیموری به همین مقطع بسنده نکرد و ادامه تحصیل را برای دستیابی به آرمانهای متعالی‌اش لازم دانست، بر این اساس وارد دانشسرای تربیت معلم شد و همزمان با اوج گرفتن مبارزات انقلابی مردم ایران با رژیم پهلوی و انقلابیون پیسوت.
در اولین گام اقدام به سوزاندن کتاب‌های ضاله و التقاطی در دانشسرا کرد که به سرعت توسط ساواک دستگیر و تحت بازجویی قرار گرفت.
بعد از آزادی برای سپری کردن دوران سربازی و با هدف به مردم مستضعف ایران، به عنوان سپاهی دانش به یکی از روستاهای محروم آذربایجان شرقی اعزام و پس از اتمام دوران ضرورت به استخدام آموزش و پرورش درآمد. با روحیه ایثارگری و جوانمردی که داشت به انتخاب خود در بخش محروم شراء شهر قهاوند مشغول به تدریس به دانش آموزان آن منطقه شد.
مدتی به دلیل فعالیت‌های ضد رژیم تحت تعقیب قرار گرفت تا آنکه کشتی انقلاب اسلامی به ساحل پیروزی رسید. بعد از فرو ریختن پایه‌های طاغوت، ابتدا به خدمت دادگاه انقلاب درآمد و سپس به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیوست.
جنگ ۸ ساله دفاع مقدس و هجوم نا جوانمردانه ارتش بعث عراق به مرزهای ایران آغاز شد و برادران ایرج که همچون او از روحی بزرگ و شجاع برخوردار بودند پا به عرصه نبرد گذاشتند.
در همان سال‌های نخست دفاع مقدس و در سال ۱۳۵۹ یکی از برادرانش جرعه نوش باده شهادت شد و پس از او در سال ۱۳۶۱ دیگر برادرش به مقام رفیع شهادت رسید.
شهید ایرج تیموری که زخم برادران و یاران شهیدش در روحش همواره عمیق‌تر می‌شد، بارها به عنوان جهادگر به جبهه‌های نور عزیمت نمود تا آنکه او نیز در سوم بهمن ماه ۱۳۶۵ در منطقه عملیاتی شلمچه و در جریان عملیات کربلای ۵ مقبول درگاه دوست واقع شد و تا ملکوت سفر کرد.
از این شهید بزرگوار ۲ فرزند به نام های حجت و سمیه به یادگار مانده است.
