شهید علی خدمتی بیدگلی در تاریخ ۱۳۳۲/۶/۱ در بيدگل چشم به جهان گشود.
ایشان در سن ۲۵ سالگی در تاریخ ۱۳۵۷/۶/۱۷ و در آران و بیدگل به مقام والای شهادت رسید.
شهید علی خدمتی بیدگلی در بیدگل به دنیا آمد. به علت اختلافات خانوادگی و جدایی والدین پدربزرگ على حضانت او را به عهده گرفت. وى بعلت فقر مالی مجبور شد روزها به قالى بافى مشغول شود و شب به مدرسه برود و گاهى نیز با ساختن اسباببازى و فروش آنها، خرج قلم و دفتر خود را تهیّه کند.
قضا و قدر الهى، مادر را از على گرفت و روح رنج دیده‌ى او را آزردهتر کرد. در این موقع على تصمیم گرفت در مغازهى نانوایى به کار مشغول شود. علاقه و استعداد على باعث شد خیلى سریع آموزشهاى لازم را ببیند. کار در نانوایى در کنار استادى خوشصدا، زمینهاى شد که على به مدیحه سرایى علاقه مند شود و کمکم بتواند روى پاى خود بایستد ولى مشیّت الهى این دوران را با مرگ پدربزرگ کوتاه کرد و على واقعا تنها شد.
عشق به اهل بیت علیه السلام و علاقه به مدیحه سرایى آلعلى علیه السلام او را در مسیر تازهاى از زندگى انداخت. پس از ازدواج و استخدام در آموزش و پرورش، با روح بلندى که داشت، توانست ضمن خدمت در مدارس و نظافت آنها، ادامهى تحصیل بدهد و در کنار کمک به خانواده در امر قالىبافى، در مجالس و محافل مذهبى به ذکر فضایل اهلبیت عصمت علیه السلام بپردازد.
علی در این مجالس به بیدارى مردم می پرداخت و در هر موقعیّت ممکن جنایات رژیم را متذکّر می شد. مأموران شاه، که قصد داشتند هر صدایى را در گلو خفه کنند، متوجّه روشنگرىهاى على شدند و در عصر روز هفدهم شهریور سال ۵۷ او را هدف گلوله قرار دادند و خودشان پیکر مجروح او را به بیمارستان بردند و در نهایت به شهادت رساندند. على همیشه خانواده خود را به دستگیرى از بیچارگان و یتیمان سفارش مىکرد و با وجود فقر مالى از هیچ خدمتى به مستضعفان کوتاهى نمىنمود.
