شهید پروانه ابراهیم زاده در تاریخ ۱۳۳۵/۳/۱۲ در تهران چشم به جهان گشود.
ایشان در سن ۳۱ سالگی در تاریخ ۱۳۶۶/۱۲/۲۳ و در تهران به مقام والای شهادت رسید.
پروانه ابراهیم زاده در تهران به دنیا آمد. در آغوش خانواده دوران کودکی پرباری را گذراند و در سن هفت سالگی به مدرسه رفت. تحصیلاتش را تا سوم راهنمایی ادامه داد سپس با رحیم احمدی ازدواج کرد و خانواده ای جدید و مهربان را تشکیل داد. نتیجه این زندگی جدید پسر کوچک و شیرینی به نام طاهر بود که از همه آموزه‌های دینی پدر و مادرش بهره برد.
پروانه بعد از مدتی به استخدام شرکت مخابرات درآمد. او زنی فعال بود. کارهای خانه و فعالیت‌های اجتماعی را در کنار هم با موفقیت و پشتکار انجام میداد. این خانواده‌ی گرم در بیست و سوم اسفندماه سال شصت و شش در حالی که منتظر به دنیا آمدن دومین فرزندشان بودند، او در تاریخ ۲۳ اسفند ۱۳۶۶ در اثر اصابت موشک در زمان موشکباران تهران به منزلشان به همراه همسرش شهید رحیم احمدی سلوطا و فرزند کوچکش طاهر احمدی و جنین کوچکی که در شکم داشت به دیدار حق شتافتند.
شهید مردم را تشویق به نماز و شرکت در مساجد میکرد و شبهای جمعه به برپایی دعای توسل در منزل اهمیت فراوانی میداد. در راهپیمایی های اوایل انقلاب حضور گسترده‌ای داشت و از هر فرصتی برای برپایی نظام جمهوری اسلامی استفاده میکرد. مزار ایشان در بهشت زهرای تهران قطعه ۴۰ ردیف ۱۳ میباشد.
