داستان جانبازان کشور ما داستان غریبی است که برای هر شنونده منصفی تعریف کنی، تنها باعث تاسف و تعجب می گردد. از سوءاستفاده در احراز جانبازی گرفته تا عدم ارائه کمک‌های درمانی و باندبازی‌ها میان پزشک و داروخانه چی، همه مواردی است که باید از سوی مجلس و دولت مورد پیگیری قرار گیرد.
پس از انتشار مطلبی تحت عنوان حاشیه‌ها پیرامون سهمیه ایثارگران، یکی از مخاطبانمان با ارسالی پیامی این مطلب را عنوان کرد که نه تنها باید در سطح جامعه فرهنگ سازی بهتری نسبت به نقش ایثارگران و جانبازان داشته باشیم، بلکه باید با ارائه تعریفی دقیق‌تر از جانباز و نیازهای مختلف جانبازان، هم خدمات بهتری به این قشر عزیز و فداکار ارائه داد و هم از سوء‌استفاده‌ها جلوگیری کرد و روشن ساخت که چرا عده‌ای از نام این عزیزان سوءاستفاده میکنند.
قبل از هرچیز بگذارید ببینیم از لحاظ قانونی عبارت ایثارگر به چه مواردی باید اطلاق شود. در واقع با تصویب قانون برنامه ششم توسعه و پیش‌بینی یک سری از خدمات برای رزمندگان، برخی شبهات از جانب برخی دستگاه‌های اجرایی که وظیفه پاسخگویی به استعلامات اداری را دارند در خصوص تعریف ایثارگر به وجود آمده است و سالهاست که در تعریف قانونی کلماتی مانند شهید، مفقودالاثر، جانباز، اسیر و آزاده که تقریبا هیچ شبهه‌ای مبنی بر ایثارگر بودن آنان وجود ندارد، در بعضی دستگاه‌های اجرایی وجود داشته است. در قانون جامع خدمات‌رسانی به ایثارگران، که در تاریخ ۹۱/۱۰/۲ به تصویب مجمع تشخیص مصلحت نظام رسید، طبق بند الف ماده یک این قانون: «ایثارگر به کسی اطلاق می‌گردد که برای استمرار و حفظ دستاوردهای انقلاب اسلامی و دفاع از کیان نظام جمهوری اسلامی ایران و استقلال و تمامیت ارضی کشور، مقابله با تهدیدات و تجاوزات دشمنان داخلی و خارجی انجام وظیفه نموده و شهید، مفقودالاثر، جانباز، اسیر، آزاده و رزمنده شناخته شود».
امروز آمار کل شهدای کشورمان حدود ۲۳۰ هزار نفر است و ۵۷۵ هزار نفر نیز به درجه رفیع جانبازی رسیده‌اند و بنیاد شهید و امور ایثارگران امروز جامعه‌ای بالغ بر ۳ میلیون و ۳۰۰ هزار نفر را تحت پوشش خود دارد. در این میان اما عده نیز هستند که متاسفانه از روش‌های مختلف مانند جعل اسناد، خود را به عنوان عضوی از یک خانواده شهید و ایثارگر جا زده و از خدمات ارائه شده و سهمیه‌های این عزیزان سود میبرند. خدماتی مانند ارائه مسکن، تسهیلات بانکی، سهمیه دانشگاهی و غیره که از میان عمده ترین خدمات ارائه شده به ایثارگران هستند همواره مورد سوءاستفاده قرار گرفته شده است.
چندی پیش و در همین راستا علیرضا اسماعیلی، دبیر کمیسیون رسیدگی به شکایات جانبازان بنیاد شهید و امور ایثارگران در مصاحبه‌ایی اظهار داشته بود که «بیشترین شکایات جانبازان در کمیسیون ماده ۱۶ مربوط به موضوع احراز جانبازی است. ایشان در خصوص آمارهای تفکیکی ۱۲ هزار و ۸۶۹ پرونده رسیدگی شده در این مدت اظهار داشت: از این تعداد پرونده، چهار هزار و ۱۳۴ پرونده مربوط به احراز جانبازی و هشت هزار و ۷۳۵ پرونده به شکایت از دستگاهها اختصاص داشته است».
مسئله‌ای که باید به آن توجه شود و مراقب باشیم مورد سوءاستفاده بیشتر قرار نگیرید نیز همین قضیه جعل اسناد احراز جانبازی است. طبق آمار بدست آمده، سال گذشته بیشتر از ۲۲۰۰ پرونده جعل اسناد در تلاش برای دریافت خدمات ایثارگران تشکیل شده. نباید فراموش کنیم که هر بار کسی یا گروهی موفق به دریافت خدمات ایثارگری به ناحق میشود نه تنها حق یک جانباز یا عضوی از یک خانواده شهید را خورده است بلکه به آرمان‌های شهدا و تمام ایثارگری‌های ملت ایران خیانت کرده است.
متاسفانه سالهاست که ایثارگران و بسیاری از خانواده‌های شهدا به ناحق، هدف زخم زبان‌ها و بی انصافی‌ها قرار گرفته‌اند که به ناحق تصورشان این است که ایثارگران و جانبازان و خانواده‌های شهدا از امکانات و سهمیه‌های دولتی بسیار سود میبرند در حالی که این خلاف واقعیت است و درصد کمک‌های بنیاد شهید و دیگر دستگاهها به دلیل مدیریت غلط و نداشتن بودجه کافی در سالهای اخیر کافی نبوده و اکثریت قریب به اتفاق این قشر مظلوم از ناچیز بودن امکاناتی که در اختیار آنها قرار داده میشود گله مند هستند.
