«نمایندگان مجلس شورای اسلامی با رای قاطع خود مسئولیت بیمه تکمیلی ایثارگران را بار دیگر به بنیاد شهید و امور ایثارگران واگذار کردند» این تیتر سایت خبری فاش نیوز بود که چند روز پیش منتشر شد. این خبر البته به خودی خود میتواند خبر خوبی برای جانبازان و ایثارگران تحت پوشش بنیاد باشد اما با یک نگاه کلی به بودجه تخصیص بافته به هزینههای درمانی بنیاد شهید برای سال ۹۸ به کم بودن منابع بنیاد و نیاز به افزایش بخشهای مربوطه به وضع و حال زندگی ایثارگران پی میبریم.
دکتر سجاد قنبری به درستی یادآوری کرده که تعداد جانبازان درصدبالایی که به علت صدمات ناشی از جنگ و متعاقب آن، عدم دریافت خدمات کامل و جامع به شهادت می رسند در سالهای اخیر رو به فزونیست برای مثال هفتهای یکی از جانبازان نخاعی یا ۷۰ درصد به بالا به خیل شهدا می پیوندند که به نسبت آمار کل جانبازان نخاعی بسیار بالاست. این آمار مطلقا قابل قبول نیست و همه قوا باید تلاش خود را بکنند تا از هزینههای زاید زده و مسئله بیمه و درمان ایثارگران را در اولویت قرار دهند.
بر اساس آمارهایی که چندان هم بروز نیست بیش از ۲۲۴ هزار شهید در کشور داریم و در مقابل بیش از ۵۰۰ هزار جانباز داریم که با احتساب خانوادههای این عزیزان، بیش از دو میلیون نفر در حلقه خانوادههای جانبازان قرار دارند. این جمعیت یکی از عزتمندترین قشرهای جامعه هستند که متاسفانه مورد بی مهری مسئولان قرار گرفتهاند. بارها در صدای مدافعان تاکید داشتهایم که این عزیزان بدون هیچ چشم داشتی برای اسلام و مردم و نظام خدمت کردهاند ولی همکنون نوبت ماست که به فکرشان باشیم و هزینه کردن از بودجه حداقل کاری است که می توانیم انجام دهیم.
برای سال ۹۸، بودجه بنیاد شهید و ایثارگران حدود ۱۴ هزار میلیارد تومان تعیین شده و این درحالی است که بودجه دارویی و درمانی ایثارگران تنها ۳ هزار میلیارد تعیین شده. در اینجا نمیخواهیم از بودجههای اختصاصی به برخی نهادها و سازمان ها سخن بگوییم ولی یک مقایسه ساده نشان می دهد که بودجه درمانی در متن بودجه ۹۸ ، بسیار ناچیز است.
واقعیت این است که پیش از تغییر قانون بیمه تکمیلی، از یک میلیون و ۷۰۰ هزار نفر ایثارگران تحت پوشش خدمات بیمهای بنیاد، ۴۲۰ هزار نفر از آنها، شاغل و بازنشسته دستگاههای اجرایی بودند که چند ماهی بود میبایست تحت پوشش بیمه دستگاهها قرار میگرفتند اما این اتفاق رخ نداده بود. هرچند بار بیمه تکمیلی ۴۲۰ هزار ایثارگر از دوش بنیاد برداشته شده بود، اما سوال اصلی ایثارگران در طول دو ماه اخیر این بوده که آیا انتقال این بار مسئولیت از شانه بنیاد به وزارتخانهها و سازمانهای مختلف باعث کم شدن مشکلات ایثارگران در زمینه هزینههای بیمه تکمیلی هم میشود؟ متاسفانه دقیقا همین اتفاق نیز رخ داد و تا ماهها، هنوز بخشی از ایثارگران درگیر مشکلات فاصله زمانی دریافت خدمات از طریق دستگاه خود بودند و برخی دستگاهها در اجرای این قانون تعلل می کردند.
در چند ماه اخیر شرایط به گونهای بود که از دستگاهها انتظار میرفت تا برای رفع مشکلات ایثارگران با جانبازان و خانوادههای شهدا همکاری کنند و برای بهبود وضعیت آنها، با بنیاد شهید و امور ایثارگران نیز تعاملات لازم را داشته باشند که متاسفانه چنین نشد تا اینکه مجلس شورای اسلامی مسئولیت بیمه تکمیلی ایثارگران را بار دیگر به بنیاد شهید و امور ایثارگران واگذار کرد.
همچنان سوال این است که چرا تصمیم بر این شد که مسئولیت بیمه تکمیلی به دستگاهها منتقل شود؟ در آن مقطع زمانی هم یکی از دلایل مطرح شده این بود که به گفته مسئولین تعداد بالای جانبازان تحت پوشش، که تعداد آنها به یک میلیون و ۱۵۰ هزار نفر میرسید، باتوجه به مشکلات، از سوی بنیاد شهید مشکل بود و تامین اعتبار بیمه۸۵۰ هزار نفر از جانبازان شاغل در دستگاههای اجرایی برای بنیاد شهید سخت بوده است.
واقعیت این است که مشکل تامین منابع بهداشتی و درمانی برای ایثارگران کمتر از حد لازم است وحتی با بازگرداندن ۱۰۰ درصدی بیمه تکمیلی به بنیاد شهید، باز هم بسیاری از مشکلات این عزیزان و خانواده هایشان رفع نمی شود. ما در صدای مدافعان بارها به لزوم توجه بیشتر به وضعیت معیشتی این طبقه از جامعه اشاره داشتهایم. نگاهی به بودجه ۹۸ نشان می دهد که بسیاری هزینهها جنبه حیاتی نداشته و قابل انتقال به بخش بهداشت ودرمان است. متاسفانه بودجه دفاعی کشور در مجموع کاهش یافته و نمی توان توقع داشت که نهادهای این حوزه اقدامات تکمیلی رفاهی را برای ایثارگران فراهم کنند ولی با توجه به افزایش بودجه سپاه، شایسته است که بخشی از منابع تکمیلی از محل هزینه هایی که در اولویت قرار ندارد تامین شود. خلاصه کلام اینکه باید وضعیت معیشتی و درمانی خانواده بزرگ ایثارگران را جدی بگیریم و با حقشناسی با این گروه برخورد کنیم.