مدتی است که مسئولین دولتی و بخصوص آقای رئیس جمهور تلاش دارند از بار مسئولیت خود در قبال بحران کرونا شانه خالی کنند و تمام تلاش خود را میکنند تا بیکفایتیهای خود را پشت تحریمها و فشارهای خارجی پنهان کنند و از پاسخگویی سر باز بزنند. شکی نیست که تحریمهای ظالمانه غرب فشار زیادی به ما وارد کرده است ولی این نباید بهانهای بدست روحانی و یارانش بدهد تا کم کاریها و فساد خود را توجیه کنند. به طور خاص در ماجرای بحران کرونا شاهد هستیم که بسیاری از مشکلات ناشی از عدم برنامه ریزیهای درست برای رفت و آمد مردم و همچنین عدم موفقیت در جلوگیری از احتکار کالاهایی است که در داخل هم تولید میشود.
همانطور که اشاره کردیم در اینکه تحریمها تاثیر منفی بر توان اقتصادی کشور گذاشته تردیدی نیست ولی این تاثیر باید مورد بررسی قرار گیرد و دولت نمی تواند هر نوع کمبود و محدودیت در کشور را ناشی از تحریمها بداند. در هفتههای اخیر شاهد بودیم که دولت کاملا خودش را پشت تحریمها پنهان کرده و حاضر نیست هیچگونه مسئولیتی را بپذیرد. در حالی که بیشتر از یک ماه از اعلان رسمی شیوع کرونا ویروس در کشور میگذرد تقریبا همه مردم به این موضوع واقف شدهاند که در بسیاری از موارد، علت گسترش این ویروس منحوس، سوءمدیریتهایی بوده دولت مرتکب شده. بطور خاص در خصوص جامعه ایثارگران شاهد بودیم که بیتوجهی به جزئیات بیمه درمانی جانبازان و عدم اطلاعرسانی در خصوص اپیدمی کرونا باعث به خطر افتادن جان بسیاری از عزیزان ما شد.
چندی پیش وزیر امور خارجه کشورمان فهرستی از اقلام پزشکی را منتشر کرده بود که در شرایط کنونی مورد نیاز کشور است. نگاهی به این لیست این نکته را مشخص میکند که تولید بسیاری از اقلام موجود، که اتفاقا برای جانبازان بسیار حیاتی هستند، نیازی به تکنولوژی پیشرفته و خارجی ندارد و ما خود باید بتوانیم در داخل بسیاری از این اقلام را تولید کرده و به تجهیزات تحریمی تکیه نکنیم. این در حالی است که پیش از این نیز جواد ظریف از صندوق بینالمللی پول تقاضای کمک مالی کرده بود. وی در لیستی که منتشر کرده، خواستار تجهیزاتی مانند ماسک و دستکش یک بار مصرف و لباسهای یکسره پوششی برای پزشکان و پرستاران شده که به سادگی در کشور توانایی تولید آنها را داریم. البته در همین لیست مواردی هم مانند ماشین اکسیژن و ماشینهای شوک الکترونیک دیده میشوند که طبیعتا نمیشود در مدت زمان کوتاهی که برای مقابله با کرونا در اختیار داریم آنها در کشور تولید کنیم و در این موارد محتاج کمک خارجی هستیم. اما چرا باید برای تهیه بسیاری از اجناس و تجهیزاتی که به راحتی میتوانیم در داخل تولید کنیم دست گدایی دراز کنیم؟ آیا بهتر نبود که دولت خواستههایش را محدود به یک سری اقلام خاص میکرد؟
در کنار سیاستبازیهای دولت شاهد هستیم که کارشناسان اقتصادی هم تاکید میکنند که مشکل سوءمدیریت و فساد داخلی عامل مهمی در گسترش بحران کرونا بوده است. فرشاد مؤمنی، استاد اقتصاد دانشگاه صنعتی شریف، در مصاحبهای با ایلنا خیلی صریح و بیپرده پاسخ بهانه جوییهای دولت را چنین داد و گفت: «اینکه بحران کرونا اقتصاد ایران را بیش از دیگر کشورها از جمله ترکیه و هند در معرض آسیب قرار داده نشان میدهد که شوکهای برونزا، از قبیل تحریمهای آمریکا یا ویروس کرونا اصل نیستند، بلکه اصل استحکام خانهای است که بنا کردهایم.» فرشاد مؤمنی در ادامه اظهار داشت که «شوکهای برونزا بر اقتصاد ایران آسیب وارد می آورند، چون پیشتر از آن فرآیندهای تصمیم گیری و تخصیص منابع ملی ما را شکننده و آسیب پذیر ساختهاند و این شکنندگی به گفته این استاد دانشگاه اکنون به حدی رسیده که دولت برای گذران امور جاری خود به بدهیهای خارجی و داخلی متوسل می شود.»
در این میان همانطور که قبلا هم اشاره کردیم جانبازان و ایثارگران از آسیبپذیرترین اقشاری هستند که قربانی بیکفایتی دولت در کنترل کرونا شدهاند. در تائید این موضوع و در ارتباط با بیکفایتی دولت در مقابل شیوع کرونا، فاش نیوز با انتشار مقالهای وضعیت جانبازان و ایثارگران را در هفتههای اخیر نامناسب توصیف کرد و از بنیاد شهید و دولت خواستار رسیدگی هرچه سریعتر به وضعیت این قشر مظلوم شد. در بخشی از این مقاله آمده که «با اینکه جانبازان برای عدم ابتلا به کرونا، خود در تلاشند و اغلب فعالیتهای روزمره، کاری و اجتماعی و حتی ورزشی خود را به حالت تعلیق در آوردهاند و در منازل خود بسر می برند، اما برای جلوگیری از شیوع این بیماری و عدم سرایت به خود و خانوادهایشان، از هرگونه دسترسی به لوازم پیشگیری (حتی در منزل) محروم هستند. در این میان بنیاد شهید بدون توجه به این اپیدمی خطرناک، اگر نگوییم در خواب زمستانی بسر می برد، لابد از ترس کرونا در تَبِ بیخیالی و عدم مسئولیت پذیری می سوزند.»