کشور ما روزهای تلخی را تجربه میکند. شیوع کرونا آنقدر سریع پیش رفت که اجازه واکنش به ما نداد و حتی اگر زمانی برای واکنش مناسب بود، بدلیل مدیریت بد دولت و وزارت بهداشت، و عدم اطلاع‌رسانی شفاف و به موقع، پنجره زمانی را از دست دادیم و امروز در شرایطی به سر میبریم که روزانه ده‌ها نفر در اقصی نقاط کشور بر اثر ابتلا به این ویروس مرگبار جان خود را از دست میدهند. همانطور که بارها در رسانه‌ها هم گفته شده و اخطار داده شده، بیماران ریوی و قلبی و افراد بالای ۶۵ سال بیشتر از دیگر گروه‌های جامعه قربانی کرونا میشوند. متاسفانه جمعیت جانبازان هم در میان قشر آسیب‌پذیر هستند و تا امروز که این متن را منتشر میکنیم، بیش از سی و پنج جانباز جنگ تحمیلی جان خود را به خاطر کرونا از دست داده‌اند که اکثر آنها با مشکلات تنفسی روبرو بودند.
در این سه هفته که از اعلان رسمی شیوع کرونا در ایران میگذرد، تلاش‌هایی در زمینه کمک‌رسانی و نجات جان جانبازان آسیب‌پذیر صورت گرفته اما متاسفانه نه تنها روزانه بر تعداد جانبازان فوت شده اضافه می‌شود، بسیاری از خانواده‌های این عزیزان میخواهند بدانند بنیاد شهید و نهادهای دیگر که مسئولیت حمایت و خدمت‌دهی به ایثارگران و جانبازان و خانواده‌های شهدا هستند، واقعا در این چند هفته چه کرده‌اند؟
همانطور که در مقاله قبلی هم گفتیم، بدلیل اینکه اکثریت قریب به اتفاق جانبازانی که بر اثر ابتلا به کرونا در هفته‌های اخیر فوت شده‌اند، افرادی هستند که کسی با نامشان آشنا نیست، درگذشت این عزیزان در رسانه‌ها بازتاب مناسبی نداشته و بیشتر این عزیزان حتی بدون پوشش خبری و بدون برگزاری مراسمی به خاک سپرده شده‌اند. ما از طریق پیام‌هایی که از خانواده‌های یکسری از ایثارگران و جانبازان دریافت کرده‌ایم میتوانیم با اطمینان بگوئیم که با توجه به درصد بالای بیمارانی که از خانواده‌های شهدا و ایثارگران در حال حاضر با این ویروس دست و پنجه نرم میکنند، این آمار بیشتر نیز خواهد شد که جای تاسف و البته تامل بسیار دارد. یکی از مواردی که در رسانه‌ها رسما اعلام شد مربوط به فوت جانباز شیمیایی ۵۴ ساله حاج علی انگیزه بود که البته این مورد هم تنها به علت پافشاری رئیس اداره بنیاد شهید مانه و سملقان رسانه‌ای شد.
شایسته است عزیزانی که در نیروهای مسلح پست و مقامی دارند، با صراحت بیشتری در خصوص مشکلات جانبازان در شرایط کنونی سخن بگویند و یادی از همرزمان سابق خود بکنند. در این میان یک مورد استثنایی مروبط به پیام اینستاگرامی محمد باقر قالیباف بود که گفته بود: «خیلی‌ها از چند روز خانه‌نشینی درست و عاقلانه برای کنترل کرونا خسته و کلافه شده‌اند. این فقط تجربه‌ای کوتاه از یکی از ده‌ها مشکلی است که برخی جانبازان شیمیایی و قطع نخاعی وطن سالهاست تجربه میکنند. شاید وقت خوبی باشدکه یادی کنیم از این شهدای زنده و بی‌ادعا و برای سلامتی‌شان دعا کنیم.» واقعیت این است که این شرایط برای بسیاری از جانبازان و دلاورمردانی که سالهاست بدلیل شرایط فیزیکی و مشکلاتی مانند کمبود ویلچر و مشکلات ترددی آنها در شهر، در قرنطینه خانگی هستند و به نوعی سالهاست که ایزوله شده‌اند. اینجاست که بیشتر میتوان به تفاوت میان افراد عادی جامعه با شیردلان جانباز و ایثارگر پی برد.
