ماه گذشته با شدت گرفتن حملات ارتش ترکیه در شمال سوریه و حضور غیرقانونی ترک‌ها به بهانه «مبارزه با گروهک‌های تروریستی کرد»، بار دیگر بحث‌ها در خصوص آینده صلح در سوریه و نحوه حضور نظامی ما در آن کشور زنده شد. پس از شکست داعش و متواری شدن این گروه تروریستی توسط نیروهای محور مقاومت به رهبری شهید سردار سلیمانی و رشادت‌های مدافعان حرم، ارتش سوریه نیز جان تاره‌ای به خود گرفته بود و امید بازگشت صلح و آرامش به سوریه می‌رفت. با آغاز موج جدید حملات ترکیه در سوریه متاسفانه بنظر نمی‌رسد که در آینده کوتاه مدت صلح به منطقه آشوب زده شام بازگردد و توطئه‌ها ادامه پیدا خواهد کرد.
نقش جدیدی که ترکیه در جنگ سوریه ایفا میکند و ائتلاف‌های جدیدی که شکل گرفته، مستلزم بازنگری در روش‌های پیشین است. باید توجه داشت که طی دو ماه گذشته و پس از آرایش جدیدی که در جبهه دشمن شکل گرفت با شهادت سردار دلها همراه شد و این مسئله تا حدی باعث ایجاد یک سردرگمی تاکتیکی در میان مدافعان حرم شد. در واقع هم تحرکات ترک‌ها و هم خلائی که از نبود حاج قاسم حاصل شده بود باعث شد که نیروهای ما فشارها و تلفات بیشتری را تحمل کنند که انشاالله با بازگشت به تاکتیک‌های دفاعی سردار شهید سلیمانی از این فشارها کاسته شود.
ولی علاوه بر مسئله فرماندهی تاکتیکی جنگ، سوال کلی‌تری که اکنون مطرح است این است که آیا با حضور نظامی ترکیه در سوریه و همچنین نقشی که روسیه در این میان بازی می کند، سطح رویارویی با ترک‌ها برای نیروهای محور مقاومت تا چه میزان خواهد بود و ما چه نقشی در این میان باید بازی میکنیم و چگونه می‌توان از بالا گرفتن توطئه‌ها جلوگیری کرد و به کاهش تنش‌ها پرداخت؟ ترک‌ها ادعا می‌کنند که می‌خواهند کردها حداقل ۳۰ کیلومتر از مرزهایشان دور شوند. این ۳۰ کیلومتر از جمله شهرها و روستاهای کردنشین سوریه مانند کوبانی را شامل می شود و واضح است که این استراتژی به درگیری‌ها و رویارویی‌های بی‌پایان میان مثلث ترک‌ها و مقاومت و تکفیری‌ها خواهد انجامید.
باید توجه داشت که متاسفانه بیشترین قربانیان جنگ داخلی سوریه در ۸ سال گذشته مسلمانان بوده‌اند و دشمنان اسلام و نیروهای معاند با بهره برداری از وضعیت موجود بیشترین تلاش خود را می کنند که وضعیت کنونی تغییر نکند. در این میان، برخی از دولت‌های منطقه هم همراستا با این اهداف می باشند و کار را برای ما و نیروهای مقاومت دشوار کرده‌اند. در این راستا کار بچه‌های مدافع هم مشکل‌تر می شود. مدافعان حرم همواره در خط مقدم جبهه حق علیه باطل بوده‌اند و بنظر می‌رسد که باز هم درگیر توطئه‌ها خواهند بود. پس از رشادت‌های سردار سلیمانی و یارانش انتظار می‌رفت که بچه‌های مدافع بتوانند با فراغت از جبهه سوریه، فداکارهای خود را در جبهه‌های دیگری متمرکز کنند ولی با تحولات دو ماهه گذشته، تردیدهایی در این زمینه حاصل شده که انشاالله با تدبیرهای تصمیم‌گیران مربوطه در راس فرماندهی سپاه و مقام معظم رهبری امکان خارج شدن از دور باطلی که پیش آمده بوجود بیاید.
ما در همین مدت کوتاه، شهدای گرانقدری را به محضر حضرت زینب کبری (سلام الله علیها) تقدیم کرده‌ایم و با ادامه درگیری‌ها، باید به همان رویکرد تاکتیکی شهید سردار سلیمانی بازگشت تا تلفات به حداقل برسد. در ماه‌های گذشته، شاهد شهادت چند تن از نیروهایمان در حملات هوایی صیهونیست‌ها به مواضع ارتش سوریه در حلب بودیم. متاسفانه در پی درگیرها در ادلب، بیش از ۲۰ تن از برادران فاطمیون و زینبیون به شهادت رسیدند. عزیزان دیگری را هم در جریان حملات تکفیری‌ها و بعدتر در حملات نیروهای ترکیه نثار آقا امام زمان (عج) کردیم که متاسفانه به علت محذورات اطلاعاتی و عملیاتی امکان طرح نامشان نبود. البته با تبادل اسیری که صورت گرفت امکان دریافت پیکر مطهر شهید اصغر پاشاپور فراهم شد. خوشبختانه مردم با توجه به ویدیویی که چند وقت پیش از اصغر پاشاپور منتشر شد، با چهره آن شهید آشنایی داشتند.
دور جدید درگیری‌ها وضعیت جدیدی را در میان همه نیروهای مقاومت ایجاد کرده و این وضعیت در حلب و به طور خاص ادلب شکل جدیدی به خود گرفته است. کاربران شبکه‌های اجتماعی از شهادت عیسی بریج که از نیروهای حزب‌الله لبنان بود سخن گفته بودند. در واقع عیسی بریج از جمله نیروهایی بود که در حملات ترکیه در ریف ادلب به شهادت رسید. اکنون نزدیک به دو ماه است که حاج قاسم از میان ما رفته است و سردار قاآنی رفته رفته در حال پیدا کردن نیروهای خود است. هم تحرکات ترک‌ها و هم خلائی که از نبود حاج قاسم حاصل شده بود باعث شد که نیروهای ما فشارها و تلفات بیشتری را تحمل کنند که انشاالله با بازگشت به تاکتیک‌های دفاعی سردار شهید سلیمانی از این فشارها کاسته شود.
