همانطور که در خبرها دنبال کرده‌‌اید، یکی دو ماهی است که تظاهرات خیابانی گسترده‌ای در عراق در جریان است که به گفته بسیاری از کارشناسان سیاسی منطقه شاید به این زودی‌ها خاتمه پیدا نکند. در این شرایط، تحرکات ضد ایرانی هم در عراق افزایش یافته و برخی از معترضین به حضور ما در عراق معترضند و متاسفانه کنسولگری ما در شهر مقدس نجف برای سومین بار مورد حمله قرار گرفته و ساختمان آن را به آتش کشیده شده. هرچند وزارت خارجه عراق این حملات را محکوم کرده، ولی این حوادث باید زنگ خطری برای ما باشد تا با هشیاری بیشتری تحرکات در عراق را پیگیری کنیم و ضمن اطلاع‌رسانی به دولت عراق در خصوص جریان‌های مشکوک، نسبت به نحوه و میزان حضورمان در عراق هم بازنگری‌های لازم را انجام بدهیم. سوالی که کارشناسان امنیتی باید بپرسند این است که آیا واقعا یک جریان مشخصی پشت آشوب‌های ضد ایرانی بوده و یا اینکه اکنون شرایط کلی افکار عمومی در عراق بر ضد ما می باشد و مخالفت با حضور ما در عراق یک امر قهری است؟
اتفاقاتی که در چند ماه گذشته درعراق افتاده است از آنجایی شروع شد که عده‌ای به خاطر شرایط بد اقتصادی آن کشور که شامل فساد اداری، نبود خدمات لازم و بیکاری، رانت خواری سیاستمداران میشد، بخصوص در نزد شخص نخست وزیر و نزدیکانش، به خیابانها آمدند. به گزارش ناس، که یک موسسه خبری مستقل عرب زبان میباشد، از همان روزهای آغازین در این تظاهرات شعارهای ضد ایرانی در میان برخی از معترضین شنیده میشد. همانطور که در متن قبلی که در ارتباط با همین موضوع منتشر کردیم نوشتیم، بسیاری از رسانه‌ها و سیاستمداران داخلی یک نگاه سیاه و سفید را از تحولات عراق عرضه کردند که در آن توجه چندانی به عوامل پیچیده اجتماعی و سیاسی ناآرامی‌ها در عراق نمی شد و تمامی اغتشاشات را به حضور عده‌ای نفوذی و عوامل بیگانه ربط دادند. اما همانطور که پیشبینی کردیم با وجود اینکه نمی بایست توطئه‌ها و نقش نفوذی‌ها را در این ناآرامی‌ها در عراق منکر شد، ولی نمی توان اشتباهات راهبردی و تاکتیکی خودمان را هم که عاملی برای خشم بخش‌هایی از جامعه عراق بوده نادیده گرفت. باید توجه داشت که عوامل نفوذی بدون وجود بستر مساعد اجتماعی نمی توانستند برنامه‌های ضد ایرانی خود را پیش ببرند و تا این میزان موفق باشند.
معترضان عراقی پیش از آن که به کنسولگری کشورمان در نجف حمله کنند، به کنسولگری‌های ما در بصره و کربلا نیز حمله کرده بودند. به هر حال درگیریها همچنان ادامه دارد و در پی آتش زدن کنسولگری ایران در نجف گویا اعتراضات شکل و شمایل ضد ایرانی بیشتری به خود گرفته. طبق گزارش خبرگزاری فرانسه، معترضان در جریان حمله به کنسولگری کشورمان در نجف شعار «پیروزی از آن مردم عراق است» سردادند. باید از این معترضان پرسید که چرا به این زودی فداکاری‌های برادران ایرانی خود را در عراق فراموش کرده‌اند و چه شده که در مقابل برادران دینی خود قرار گرفته‌اند؟ البته ما از خودمان هم باید بپرسیم که سیاستمداران ما چه تصمیماتی اتخاذ کردند و چه اشتباهاتی مرتکب شدند که اینچنین آتش خشم عراقی‌ها برافروخته شده و دشمن هم از این خشم بهترین بهره برداری را انجام می دهد. ما همچنان باید از خود بپرسیم که آشوب‌ها و خشونت‌های عراق چه پیامی برای ما دارد؟ آیا وقت آن نرسیده که سیاستهای کلی خود را بازنگری کنیم؟
به نوشته برخی از خبرگزاریهای عراقی، اینکه معترضین به کنسولگری ایران در شهر نجف، که به عقیده بسیاری پایتخت معنوی و سیاسی شیعیان جهان است، حمله کردند حرکتی نمادین بوده که این امر تا حدی به شیطنت‌های عربستان در عراق باز می گردد و تا حدی هم مربوط به شرایط پیچیده سیاسی و اقتصادی عراق است. در این میان از آنجا که ما بیش از حد در سیاست عراق حضور داشته‌ایم، مردم این کشور خشم خود از سیاستمداران فاسد شان را به ما فرافکنی می کنند. به گزارش جوان آنلاین «عبدالجلیل دیری»، نویسنده و اهل رسانه، اصلاحات اخیر دولت را اساسی و ریشه‌ای نمی‌داند و معتقد است که نظام سیاسی عراق که بر اساس معیار‌های قومیتی استوار یافته، باید تغییر یابد. برخی کارشناسان سیاسی نیز عقیده دارند که اقدامات توهین آمیز معترضان عراقی علیه ایران بخصوص در شهر‌های شیعه نشین عراق نشانگر اشتباهات محاسباتی از سوی دولتمردان ایرانی بوده است.
متاسفانه شرایط پیش آمده دشمن شاد کن است. به نقل از السومریه که توسط تسنیم نیوز هم گزارش شد، أسامه نقلی سفیر عربستان در مصر در واکنش به حمله به کنسولگری ایران در عراق گفته بود که «ایران باید منتظر بیش این باشد و حوادث آینده آسان‌تر نخواهد بود » به هر حال این نقطه نظرات نمیتواند بدون نیت باشد و این گونه رفتارها هشیاری بیش از پیش ما را می طلبد. البته باز هم باید تاکید کرد که در صورت نبود خشم عمومی در عراق، سعودی‌ها نمی توانستند نیات خصمانه خود را پیش ببرند.
ما در هفته‌های گذشته شاهد بودیم که چگونه اشتباه و بی تدبیری دولت حسن روحانی در اجرای طرح سهمیه بندی بنزین به آشوب و ناآرامی در سراسر کشور کشیده شد. در واقع اشتباه دولت در کنار مشکلات وسیع معیشتی مثل یک ذاغه مهمات عمل می کند که با کوچکترین جرقه به آتش کشیده می شود. وضعیت عراق هم بی‌شباهت به وضعیت ما نیست و ما باید آگاه باشیم که وقتی آتش خشم مردم شعله ور است، خشک و تر با هم خواهد سوخت.
