در روزهای اخیر برادران سپاه در خط مقدم مقابله با اغتشاشات بودند و خوشبختانه اکنون آرامش به کشور بازگشته است. در شرایطی که توطئه‌های داخلی و خارجی برای شکاف میان مردم و نیروهای سپاه و حتی در داخل این نیروهاست، لازم است نیروهای مسلح نشان دهند که همواره در کنار مردم هستند و ضمن پاسداری از آرمان‌های انقلاب و رهبری، برای مطالبات برحق مردم مشروعیت قائلند. در این میان اظهارات مختلفی از سوی فرماندهان سپاه در خصوص ناآرامی‌های اخیر صورت گرفت که در بسیاری موارد بسیار دلگرم کننده بود و باعث انسجام و وفاق ملی شد. ولی متاسفانه اظهاراتی هم از سوی برخی از فرماندهان سپاه صورت گرفت که این شائبه را ایجاد می کرد که نیروهای مخلص بسیج و سپاه در برابر مردم قرار گرفته‌اند.
همانطور که سردار فدوی، جانشین فرمانده کل سپاه اشاره داشتند «اعتراض‌ها اگر به صورت طبیعی ادامه پیدا می‌کرد حتما شرایط بهتری برای پیگیری آن وجود داشت ولی یک مشت از اشرار به میدان آمدند و علیه مردم اقدام کردند و اعتراضات را به انحراف کشاندند.» واقعیت این است که حضور این اشرار از سوی مردم معترض هم قابل قبول نبود و همراهی هم با آنها صورت نگرفت. در مقابل اظهاراتی که از سوی برخی از عزیزان سپاه صورت گرفت این شائبه را ایجاد کرد که گویی همه معترضان بخشی از اشرار بودند و به همین علت باید با همه آنها یک برخورد قهری و ضربتی صورت می گرفت. سردار سالار آبنوش، فرمانده عملیات سازمان بسیج کشور، مقابله با معترضان را به صحنه جنگ توصیف کرد و گفت: «به عنوان کسی که در صحنه بودم معتقدم فقط خدا ما را نجات داد.» آیا حقیقا برادران سپاه با مردم معترض در جنگ بودند؟ آیا قدرت دشمن به اندازه‌ای بود که عملا اوضاع از کنترل سپاه خارج شده بود؟ همین چند ماه پیش اطلاعات سپاه با یک عملیات موفق به فریب سرویس‌های مختلف جاسوسی پرداخت و یک توطئه مهم را خنثی کرد. قطعا سربازان گمنام سپاه از ماه‌ها قبل، عناصر و جریان‌هایی را که در آشوبهای اخیر دخیل بودند را نیز در تور اطلاعاتی خود داشته‌اند و به همین علت امکان تحریک این گروه‌ها چندان ممکن نبوده است. از همین رو، برای افرادی که با توانایی‌های سپاه آشنا هستند، قابل قبول نیست که تلاش نیروهای مخلص سپاه برای کنترل اعتراض‌ها، به یک جنگ تمام عیار تشبیه شود و اوضاع طوری توصیف شود که گویی نیروهای امنیتی ما در آستانه شکست بوده‌اند.
متاسفانه اینگونه ادبیات از سوی سردار فدوی هم تکرار شد. ایشان گفتند که در برخی مواقع، ناآرامی‌ها و اغتشاشات اخیر، ایشان را به یاد عملیات کربلای ۴ می‌انداخت. واقعا منظور سردار فدوی از این تشبه چه بوده؟ آیا ایشان میخواند به طور تلویحی بگویند که نیروهای امنیتی ما در ناآرامی‌های اخیر غافگیر شدند؟ آیا دشمن به ما غلبه کرد؟ آیا مردم عادی که برای اعتراض به گرانی بنزین و تورم نجومی به خیابان‌ها آمده بودند دشمن محسوب می شوند؟ البته این اظهارات بدون حاشیه نبود و اشاره ایشان به عملیات کربلای ۴ باعث ناراحتی‌هایی از سوی برخی از ایثارگران و جانبازانی شد که خود در عملیات کربلای ۴ مقابل بعثی‌ها مردانه جنگیدند و بسیاری از همرزمان خود را تقدیم راه حق کردند. آیا براستی میتوان چنین مقایسه‌ای داشت؟ قضاوت در مورد این صحبتهای سردار فدوی را به مخاطبانمان میسپاریم و مایلیم نظرات شما در این مورد را بشنویم. مثل همیشه میتوانید نظرات خود را از طریق شبکه‌های اجتماعی و بخش صدای شما در وبسایت ما، به ما منتقل کنید.
دیگر فرمانده ارشد سپاه که مقابله با اغتشاشگران خیابانی را به جنگ تشبیه نمود، سردار سرلشکر حسین سلامی فرمانده کل سپاه بود. ایشان در جمع تجمع مردم تهران در میدان انقلاب به حاضرین گفت: «باور کنید ما در یک جنگ بزرگ جهانی هستیم و این لحظه شما در حال شکست دادن همه قدرت استکبارید و باور کنید جنگی که در روزهای اخیر در خیابان‌های ما آغاز شد یک سناریوی جهانی بود.» با وجود اینکه نباید و نمیشود به هیچ شکل منکر اقدامات اغتشاشگران بود، ولی مگر تعداد این عناصر مشکوک چقدر بود که بخواهیم از آنها یک قدرت جهانی بسازیم و عملا توانایی‌های نیروهای سپاه به طور اعم، و قدرت اطلاعات سپاه به طور اخص را کوچک جلوه دهیم. هرچند از لحاظ تبلیغاتی و فرهنگی ما در مقابله با قدرت‌های جهانی هستیم، ولی نباید با بزرگنمایی غیرمنطقی قدرت دشمن، عملا به خود تحقیری دست بزنیم و یا خدایی ناکرده، مستضعفین معترض را دشمن قلمداد کنیم. بسیاری معتقدند با بزرگنمایی در قدرت عده‌ای خرابکار، ما خودزنی کرده این و به نوعی این برداشت را ایجاد نموده‌ایم که نیروهای امنیتی و انتظامی ما در برخورد با چند عنصر فریب خورده ناتوان بوده.
در چهلمین سال تاسیس بسیج، جا دارد اهداف تشکیل نیروهای مردمی سپاه و بسیج را به خود یادآوری کنیم. همانطور که امام (ره) فرمودند: «بسیج میقات پابرهنگان و معراج اندیشه پاک اسلامی است.» مبادا روزی فرا رسد که ما مستضعفان و پابرهنگان را دشمن خطاب کنیم و در قیاسی مع الفارق، رویارویی با فقرا را که امانت‌های الهی هستند، به جنگ با بعثی‌های کافر تشبیه نماییم.
خفه