سال گذشته و در پی بحث‌هایی که در خصوص نحوه عروج ملکوتی شهید حسین فهمیده شد و حاشیه‌هایی که در این زمینه پیش آمد، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس یادداشتی منتشر کرد و تاکید نمود که حسین فهمیده در مصاف با یک تانک قوای متجاوز در تاریخ پنج‌شنبه ۸ آبان ۱۳۵۹ به شهادت رسیده است. بحث‌ها درخصوص نحوه شهادت حسین فهمیده، پس از فوت حمید هوشنگی بالا گرفت. حمید هوشنگی خبرنگاری بود که در سال ۵۹ خبر شهادت حسین فهمیده را پوشش داده بود، و پس از فوت ایشان، برخی مدعی شدند که وی به آنها گفته که «شکل شهادت حسین فهمیده افسانه ساخته او برای قهرمان‌سازی بوده است و علت این که این مطلب را در زمان حیاتش مطرح نکرده ترس بوده است.»
ما سال گذشته در صدای مدافعان ضمن پوشش خبرهای مربوطه، تاکید نمودیم که تنها راه مقابله با هجمه‌ها علیه شهید فهمیده، روی آوردن به تاریخ نویسی عینی و تلاش برای مستندسازی فداکاری‌هایی است که جوانان غیور ما طی هشت سال جنگ تحمیلی از خود نشان دادند. متاسفانه بی‌توجهی به تاریخنگاری تخصصی باعث شده که مستندات زیادی در خصوص فداکاری‌های شهدایی همچون حسین فهمیده در دست ما نباشد و همین امر هم باعث تحریض دشمنان اسلام و انقلاب شده است.
دو سال پیش حجت‌الاسلام فخرزاده نقل کرده بود که وقتی در سپاه بودند، مامور می‌شوند درباره واقعه شهادت حسین فهمیده و آن روایت معروف تحقیق کنند ولی هر چه گشتند، هیچ راوی برای این قصه پیدا نکردند. رزمندگان خرمشهر می گفتند این قصه در بین ما اتفاق نیفتاده است. خانواده شهید فهمیده هم به حجت‌الاسلام فخرزاده گفته بودند این موضوع را برایمان روایت کرده‌اند و نمی‌دانستند که چه کسی روایت کرده. رد پای آن واقعه را از دفتر امام خمینی (ره) هم پیگیری کردند و برخی گفتند آقای محسن رضایی خبر چگونگی شهادت شهید فهمیده را به امام خمینی (ره) داده بودند که محسن رضایی هم گفتند این گونه نبوده. آقای رحیمیان، رئیس بنیاد شهید وقت گفتند که ما با خانواده شهید فهمیده صحبت کردیم و خانواده آن شهید هم این خاطره را برای ما نقل کردند و ما هم در روزنامه، خاطره را چاپ کردیم و روزنامه را به دست امام (ره) رساندیم….
متاسفانه عدم دقت و عدم مستندسازی در روایت مجاهدات رزمندگان ما هنوز ادامه دارد و این موضوع را در رابطه با نقل قول‌های متفاوت و بعضا متناقضی که در خصوص نحوه شهادت مدافعان حرم گفته می شود هم شاهد هستیم. متاسفانه ما تاریخنگاران زیادی در حوزه جنگ نداریم و بسیاری از کارهایی هم که صورت میگرد تا حدی سفارشی و سطحی می‌باشد. آیین نامه نظارت بر تولید و نشر آثار ادبی و تاریخی دفاع مقدس هم که سال گذشته ابلاغ شد، تاریخنگاران مستقل را نگران کرده زیرا، علاوه بر اینکه محدودیت‌هایی برای تحقیقات تاریخی مربوط به دفاع مقدس ایجاد می‌کند، یک نوع انحصاری هم در این تحقیقات ایجاد کرده و عملا مانع از نشو و نمای محققان مستقل می‌شود. در ضمن این وضعیت، یک نوع بی اعتمادی عمومی نسبت به روایت‌های رسمی از جنگ تحمیلی و نیز مجاهدات ما در سوریه ایجاد می‌کند و همین وضعیت باعث می‌شود که دشمنان از آب گل آلود به خوبی ماهی بگیرند.
انتظار داشتیم که طی یک سال گذشته و پس از هجمه‌هایی که علیه شهید فهمیده صورت گرفت، جوابی دندان‌شکن (و با اتکا به سندهای تاریخی) به دشمن داده می‌شود، ولی متاسفانه شاهد انفعال و حرف‌های تکراری و شعاری مسئولان بودیم. انشاالله با بازنگری در نحوه روایتگری مجاهدات رزمندگان ما در جبهه‌های حق علیه باطل بتوانیم جوابی قانع کننده برای نسل جوان داشته باشیم و پیش شهدا شرمنده نباشیم.
