در روز دهم مهرماه، یک دیپلمات فرانسوی ادعا کرد که «براساس تحقیقات دستگاه‌های امنیتی، وزارت اطلاعات ایران بدون شک پشت پرده طرح حمله به گردهم‌آیی سالانه مجاهدین خلق در حومه پاریس بوده است.» این اتهام مشخصا ایران را هدف قرار داده بود. این مقام فرانسوی اضافه کرد «جدا از اقدام جزائی صورت گرفته بر ضد طراحان، عاملان و همدستان این حمله برنامه ریزی شده، فرانسه در ابتکاری پیشگیرانه اقدام به توقیف دارایی های اسد الله اسدی و سعید هاشمی مقدم، دو تبعه ایرانی و نهاد امنیت داخلی وزارت اطلاعات ایران کرده است.» در پاسخ به این بیانیات، وزارت امور خارجه ایران این اتهامات را «واهی» خواند و آنها را رد کرد. بهرام قاسمی، سخنگوی وزارت خارجه در یک نشست خبری در همان روز به کسانی که «در صدد تخریب روابط دیرپای ایران و فرانسه و دیگر کشورهای موثر اروپایی هستند» هشدار داد. قاسمی افزود که مقامات فرانسوی باید «واقع بین باشند» و خواستار آزادی «فوری» اتباع ایرانی شد.
هرچند ما در صدای مدافعان هم همچون دیگر شهروندان، تنها در جریان اخبار منتشر شده هستیم، ولی با توجه به سابقه توطئه‌ها و دروغ پراکنی‌های غرب علیه انقلاب اسلامی، عمیقا به صحت این اتهامات شک داریم. اگر این اتهامات صحیح باشند، یکی از اصول مهم قرآن کریم را زیر سوال برده‌اند: هُوَ الَّذِی أَنْزَلَ عَلَیْکَ الْکِتَابَ مِنْهُ آیَاتٌ مُحْکَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْکِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ فَأَمَّا الَّذِینَ فِی قُلُوبِهِمْ زَیْغٌ فَیَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاءَ الْفِتْنَهِ وَابْتِغَاءَ تَأْوِیلِهِ وَمَا یَعْلَمُ تَأْوِیلَهُ إِلَّا اللَّهُ وَالرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ یَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ کُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنَا وَمَا یَذَّکَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ. (اوست کسى که این کتاب [=قرآن] را بر تو فرو فرستاد پاره اى از آن آیات محکم [=صریح و روشن] است آنها اساس کتابند و [پاره اى] دیگر متشابهاتند [که تاویل پذیرند] اما کسانى که در دلهایشان انحراف است براى فتنهجویى و طلب تاویل آن [به دلخواه خود] از متشابه آن پیروى مى کنند با آنکه تاویلش را جز خدا و ریشه داران در دانش کسى نمى داند [آنان که] مى گویند ما بدان ایمان آوردیم همه [چه محکم و چه متشابه] از جانب پروردگار ماست و جز خردمندان کسى متذکر نمى شود). {سوره آل عمران، آیه ۷}
این به این معنی این است که حقیقت قرآن را نباید در یک آیه یا سوره جست، بلکه حقیقت و کلام قرآن در تفهیم کلی قرآن است که در نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران از طریق تعلیمات مقام معظم رهبری قابل درک میشود. تنها مردان دانا این حقیقت را کاملا درک میکنند زیرا قرآن کریم میتواند حاوی معانی مختلفی باشد. به عنوان مثال: لَا إِکْرَاهَ فِی الدِّینِ قَدْ تَبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِّ فَمَنْ یَکْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَیُؤْمِنْ بِاللَّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَهِ الْوُثْقَى لَا انْفِصَامَ لَهَا وَاللَّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ. در دین هیچ اجبارى نیست و راه از بیراهه بخوبى آشکار شده است پس هر کس به طاغوت کفر ورزد و به خدا ایمان آورد به یقین به دستاویزى استوار که آن را گسستن نیست چنگ زده است و خداوند شنواى داناست. {سوره البقره، آیه ۲۵۶} و قَاتِلُوا الَّذِینَ لَا یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَلَا بِالْیَوْمِ الْآخِرِ وَلَا یُحَرِّمُونَ مَا حَرَّمَ اللَّهُ وَرَسُولُهُ وَلَا یَدِینُونَ دِینَ الْحَقِّ مِنَ الَّذِینَ أُوتُوا الْکِتَابَ حَتَّى یُعْطُوا الْجِزْیَهَ عَنْ یَدٍ وَهُمْ صَاغِرُونَ. با کسانى از اهل کتاب که به خدا و روز بازپسین ایمان نمى آورند و آنچه را خدا و فرستاده اش حرام گردانیده اند حرام نمى دارند و متدین به دین حق نمى گردند کارزار کنید تا با [کمال] خوارى به دست خود جزیه دهند. {سوره التوبه، آیه ۲۹}.
باید توجه داشت که در سنت اسلامی طبق اصل تقیّه اغفال و فریب نه تنها برای اشخاص بلکه برای حکومت نیز مجاز است تا جایی که صحبت از دفاع از منافع جامعه باشد نتیجتا فریب در تمام تفاسیر و احادیث مجاز است. به گفته امام محمد البخاری، پیامبر اکرم (ص) فرمودند: سیاست «الحرب خدعه» یعنی«جنگ فریب است». بسیاری از فرماندهان جنگی نیز بر همین باور بوده و هستند همانطور که فرمانده نظامی چین باستان به نام سون تزو بیش از ۲۵۰۰ سال پیش در کتاب هنر جنگ میگوید: «اساس جنگ همه فریب است»
آیا اکنون ما در جنگ نیستیم؟
پیامبر اکرم (ص) نه نتها از اصول و فلسفه اسلامی میگفتند بلکه حقایق و ضوابط روابط بین المللی را یاد پیروان خود می دادند. اگه سیاستهای قدرتهای غربی را در نظر بگیریم تفاوت چندانی در سیاستهای فریبکارانه غربی‌ها رفتارشان با اسلام و مسلمانان نیست.
دیگر نکته مشترک کشورها در ارتباط با همپیمانان و دشمنان خود این است که همگی در اصل از همان اصل و فلسفه مصلحه پیروی میکنند که در اصل همان سوال تکراری منفعت جامعه در چیست، است.
ما در صدای مدافعان اطمینان داریم که ایران نقشی در این موضوع نداشته و دلیلمان نیز این است که یک مسلمان واقعی و دانا طبق فرمایش قرآن کریم درک بالایی از عواقب و نتایج کار خود دارد و طبیعتا چنین کاری در کشور فرانسه لزومی نداشته و ندارد. مقامات سیاسی و فرماندهان نظامی ما درایت و هوش کافی دارند و نه تنها واقف به آموزه‌های قرآنی هستند، بخوبی نیز میدانند که چنین حرکتی در این مقطع بحرانی از نظر سیاسی و آن هم در یک کشور خارجی به نفع ملت ایران و نظام اسلامی نیست و روابط بین المللی کشور را به خطر خواهد انداخت. فرماندهان متدین و عمل الجتهاد، که واقف به اصل مصلحه میباشد، درگیر چنین داستان‌های نمیشوند. به همین دلیل است که صدای مدافعان امین دارد که این اتهامات علیه ایران نادرست و بی پایه و اساس هستند و یکی دیگر از توطئه‌های غرب علیه جمهوری اسلامی میباشد.
