به عقیده بسیاری از کارشناسان سیاسی، با توجه به کوتاه بودن زمان تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری در کشور، یکی از مهمترین محورها که می تواند نظر مردم را در رای دادن جلب کند، شعارهای انتخاباتی و تبلیغاتی کاندیداها می باشد، البته سوابق، کارآمدی، داشتن تیم مجرب، وفاداری و اعتقادات و باورهای نامزدها نیز در انتخاب مردم تاثیر گذارند اما تجربه ثابت کرده که شعارها و وعده‌های انتخاباتی در جلب نظر مردم بسیار تاثیرگذار است. در آستانه انتخابات ۱۴۰۰ میخواهیم بار دیگر نگرانی خود را در ارتباط با شعارهای انتخاباتی و اینکه نامزدها بخواهند از قشر مستضعف و محروم جامعه بویژه ایثارگران و جانبازان و صبوری خانوادههای شهدا به عنوان سکوی پرتاب خود به ساختمان پاستور استفاده کنند، ابراز کنیم. رئیس دولت سیزدهم باید بداند که اگر دولت بعدی مانند دولتهای گذشته بخواهد نیازهای این قشر ظلم دیده و فداکار جامعه را که در سخترین شرایط پشت نظام را خالی نکرده‌اند، نادیده بگیرد، ایثارگران هم مانند دیگر اقشار جامعه کاسه صبرشان لبریز خواهد شد.
ماه گذشته در مطلبی که در همین ارتباط منتشر کردیم به طور خاص یه موضوع مطالبات جامعه ایثارگران، جانبازان و خانوادههای شهدا اشاره کردیم. در آن مقاله گفتیم که اولین و مهمترین انتظار جامعه ایثارگران از رئیس دولت آینده، اصلاح وضعیت اقتصادی و بهبود شرایط معیشتی مردم به ویژه گروه‌های کم‌درآمد است که شامل بسیاری از خانوادههای شهدا و جانبازان میشود. در همین چند روزی که از آغاز تبلیغات انتخاباتی میگذرد، برخی از نامزدها وعده‌هایی داده‌اند که بخصوص در این شرایط اقتصادی منطقی و عملی به نظر نمی‌آیند.
به عنوان مثال محسن رضایی قول ۴۵۰ هزار تومان رایانه به ۴۰ میلیون ایرانی را داده و در حالی که بانک‌ها در پرداخت وامهای ۷۰ میلیونی و ۱۰۰ میلیونی به مردم عاجزند، آقای امیرحسین قاضی‌زاده هاشمی قول وامهای ازدواج ۵۰۰ میلیون تومانی میدهد. حتی بر اساس قانون بودجه سال ۱۴۰۰، مصوب شد که وام ازدواج به ۷۰ میلیون تومان برسد و این وام برای افراد زیر ۲۵ سال ۱۰۰ میلیون تومان است. وعده آقای قاضی‌زاده هاشمی حدود ۵ برابر رقم مصوب مجلس برای سال جاری است. یکی دیگر از نامزدهای انتخاباتی، دکتر سعید جلیلی هم در رشته توییتی از طرح سبد غذایی خود که شامل سیزده قلم کالا جهت تامین حدود دو هزار و پانصد کیلو کالری انرژی در روز تعریف شده، رو نمایی کرد و در این خصوص نوشت: «طبق اصول قانون اساسی تامین سلامت و بهداشت مردم وظیفه دولت است. اگر در تامین سبد غذایی خانوار خللی ایجاد شود آثار آن را در سلامت مردم در آینده شاهد خواهیم بود. دولت در زمینه سلامت غذایی شهروندان مسئول است؛ لذا در این خصوص طرحی را آماده کرده و با شروع دولت آن را پیاده خواهیم کرد.»
شاید بد نباشد به تمام نامزدهای انتخاباتی و بخصوص به خود دکتر جلیلی حرفهای خودشان را که چند ماه پیش زدند یادآوری کنیم. ایشان در فروردین ماه در نشستی با جمعی از فعالان سیاسی و فرهنگی در مورد شعارهای انتخاباتی گفتند: «صداقت جریان انقلابی اول باید در شعارهای آن ظهور داشته باشد. شعار نباید یک مسئله موهوم باشد، بلکه باید دارای حقیقتی باشد که بتوان آن را محقق نمود و شاخصه‌های تحقق آن هم مشخص باشد.» آیا وعده‌ها و شعارهای نامزدهای انتخاباتی در همین چند روز که از آغاز رسمی تبلیغات میگذرد، با معیارهای یاد شده همخوانی داشته‌اند؟
با یک ارزیابی ساده و نگاهی به چند دوره گذشته انتخابات ریاست جمهوری در کشور میتوان به این نتیجه رسید که وعده‌های پوپولیستی اکثرا ظاهری جذاب دارند، اما در باطن برای اقتصاد کشور خطرناک هستند. برخی از کارشناسان اقتصادی بر این باورند که شعارها و وعده‌هایی که به نمونه‌هایی از آنها اشاره کردیم، در حالی که جداب و عامه-پستند هستند، بسیار برای شرایط اقتصادی کشور خطرناک‌اند. معمولا چنین وعده‌هایی که بخشی از شهروندان را به سمت خود جذب کنند در واقعیت اجرای آن در دولت آینده، حتی در صورت عملی بودن، اوضاع اقتصادی کشور را بدتر از وضعیت کنونی میکند
در ارتباط با جامعه ایثارگران هم، که بخشی از همان قشری هستند که بعضا مورد سوءاستفاده نامزدهای انتخاباتی برای جذب و کشاندنشان به پای صدندوق‌های رای قرار میگیرند، باید گفت به طور خاص جامعه ایثارگران فقط بدنبال دریافت حق و حقوق خود هستند و انتظاری فراتر از آن ندارند. با وجود وعده‌های داده شده، پرداخت مطالبات و حقوق‌های معوقه این عزیزان همچنان از اصلی‌ترین دغدغه‌های آنهاست. همچنین وعده‌هایی که در دولتهای گذشته در زمینه واگذاری مسکن و دسترسی به تسهیلات بهداشتی به خانوادههای شهدا داده شده بود همچنان عملی نشده‌اند. متاسفانه این بدقولی‌ها از سوی دولتی‌ها و روسای دولتهای گذشته باعث شده تعداد زیادی از ایثارگران و خانوادههای آنها صحبت از تحریم انتخابات بزنند.
واقعیتی که در اکثر رسانه‌‌ها و مطمئنا در صداوسیما پوشش داده نمیشود این است که در ۳۰ سال گذشته و پس از پایان جنگ تحمیلی، مجالس و دولت‌ها فقط در دو یا سه حوزه مرتبط با مسائل و مشکلات ایثارگران مثل سهمیه کنکور ورود کردند که این چند حوزه هم عمدتا توسط جریان‌هایی بزرگنمایی شده است زیرا که شاهدیم امروز همچنان جامعه ایثارگران بخشی از قشر محروم جامعه را تشکیل میدهد. به قول محسن زنگنه، نماینده مردم تربت حیدریه و مه ولات و زاوه، مجالس و همه دولتهای گذشته در طول ۳۰ سال بعد از جنگ و حتی ۴۰ سال بعد از انقلاب، در برابر ایثارگران به تکالیف اصلی خود عمل نکرده اند.
به هر حال نامزدهای انتخاباتی که تنی چند از آنها خود از از ایثارگران و جانبازان جنگ تحمیلی هستند نباید فراموش کنند که دوران شعار و وعده‌های توخالی انتخاباتی به سر آمده و اکثر مردم به حدی از آگاهی سیاسی رسیده‌اند که فریب اینگونه وعده‌ها را نخورند. شاید بهترین نقل قول برای انتهای این متن هم توئیت سید عباس صالحی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی باشد که در ارتباط با وعده‌های انتخاباتی نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری اشاره کرد و نوشت: قرار بود که برنامه‌ها مطرح باشند نه وعده‌های کاذب فریبنده!!!
