طبق آخرین آمار رسمی، برگرفته از سرشماری سال ۱۳۹۵، جمعیت مهاجران افغانستانی مقیم ایران یک میلیون و ۵۸۳ هزار نفر اعلام شده بود. با این حال معاون امنیتی و انتظامی وزارت کشور در سال ۹۸ از حضور حدود ۳ میلیون نفر اتباع افغانستانی در ایران خبر داد که البته برخی منابع این رقم را نزدیک به ۴ میلیون تخمین زده‌اند. این یعنی از هر ۲۲ نفر از جمعیت کشور، یک نفر از اتباع افغانستان هستند که تقریبا حدود ۴ درصد جمعیت کشور را تشکیل میدهند. با توجه به این آرایش جمعیتی و با توجه به فداکاری‌های که عزیزان فاطمیون طی سالهای اخیر به خرج داده‌اند، حقیقتا موضوع کارت‌های بانکی مایه شرمساری همه ما شد. حقیقتا ما باید خودمان را جای این عزیزان بگذاریم؛ اینکه صبح یک پنجشنبه سرد زمستانی، تعداد زیادی از مهاجران افغان ناگهان به دلیل عدم اعلام کد اتباع به بانک مسدود شده، چه معنایی می‌تواند داشته باشد؟ این موضع اعتراض بسیاری از اتباع افغان و سپس واکنش‌ها و مصاحبه‌های سراسیمه برخی از مسئولین بانکهای کشور را به همراه داشت، ولی همچون گذشته، هیچکس مسئولیت اشتباهات رخ داده را نپذیرفت.
حجت‌الله صیدی، مدیرعامل بانک صادرات ایران، یکروز پس از این اتفاق به خبرگزاری فارس گفت که دلیل این رویداد «اجرای قوانین مبارزه با پولشوئی و تامین مالی تروریسم» بوده که البته این توضیح به سوالات و ابهام‌ها افزود. حتی اگر دلیل اصلی این کار مسئله مبارزه با پولشوئی بوده باشد، ناگهانی بودن این اتفاق و عدم اعلان قبلی باعث ایجاد دردسرهای زیادی برای این عزیزان شد. زهرا حسین‌زاده، شاعر مهاجر افغانستانی نیز یکی از همین اتباع خارجی بوده که با باطل شدن کارت بانکی اش دچار مشکل شد. خانوم حسین‌زاده چندی پیش با ایجاد پستی در صفحه اینستاگرام خود ناراحتی خود را از این موضوع ابراز کرد و نوشت: «باید مهاجر باشی و درد کلیه به جانت افتاده باشد. درد امانت را بریده باشد، خطر کنی و به نزدیک‌ترین مطب بروی و برای ویزیت کارت بکشی، اما ببینی کارت بانکی تو مسدود شده است.»
