ایستادگی مقابل ظالم و حمایت از مظلوم از اصول اصلی امام راحل بود. قانونمندی و دفاع از حق مستضعفین هم هر کجا و توسط هر کس که باشد، نه تنها از تفکرات فکری امام خمینی (ره) بود بلکه از پایه‌های اصلی انقلاب و سنت اهل‌بیت (ع) می‌باشد. متاسفانه در سالهای اخیر موضوع عدالتخواهی و قانونمندی حتی بیشتر از گذشته تبدیل به معضلی بزرگ در کشور شده. از قضیه دردناک سرباز بابلی تا داستان سیلی خوردن سرباز راهور تهرانی و موارد دیگر پایمال شدن حقوق سربازان، تماما یادآور عدم حرمت گذاری به سربازان و نیاز مبرم به فرهنگسازی در جامعه است. واقعا هنگامی که مسئولان کشوری و لشکری احترامی برای سربازان قائل نیستند، چگونه می توانیم از تلاش برای تقویت بنیه نظامی کشور سخن بگوییم و مدعی حمایت از حقوق محرومین در دیگر نقاط جهان باشیم؟
ما در صدای مدافعان در چند سال اخیر از وضعیت سربازان و کمی و کاستی‌های آنها زیاد گفته و نوشته‌ایم اما اینبار صحبت از حقوق و مزایا و حتی اصلاح قانون سربازی اجباری نیست. اینجا صحبت از شکستن حرمت یک سرباز است. صحبت از تحقیر تمام جوانانی است که لباس مقدس سربازی را به تن دارند. حتما قضیه بدرفتاری با سرباز بابلی که ماه پیش سرتیتر اخبار رسانه‌ها و خبرگزاری‌ها شد را به خاطر دارید. خبری که به واسطه انتشار آن در فضای مجازی کلی سر و صدا به پا شد و حسابی خبرساز شد. آنجا موضوع از این قرار بود که یکی از بازپرس‌های دادگستری بابل هنگام حضور در محل کارش از در ورودی مخصوص ارباب رجوع وارد شده و به دلیل زدن ماسک و طبق رویه مرسوم، سرباز وظیفه شناسی از وی درخواست کارت شناسایی کرده و قصد بازرسی بدنی وی را دارد که بازپرس این اجازه را به این سرباز نداده و در ادامه به صورت او سیلی میزند.
این ماجرای تلخ را تازه داشتیم به فراموشی می‌سپردیم که فیلم سیلی زدن یک نماینده مجلس به گوش یک سرباز راهور باز خبرساز شد. در این فیلم سربازی به نام عابد اکبری توضیح می‌دهد که پس از این که جلوی ورود خودروی بدون مجوز علی اصغر عنابستانی، نماینده مجلس از سبزوار، به خطوط ویژه را میگیرد، این نماینده پس از درگیری لفظی، سرباز وظیفه را مورد ضرب و شتم قرار می‌دهد. پس از انتشار خبر، این نماینده بی‌شرمانه به انکار عمل خلاف خود پرداخت و نهایتا زمانی که فیلم سیلی زدن منتشر شد، عنابستانی مجبور به معذرت‌خواهی شد. هم عمل مجرمانه و هم دروغگویی این نماینده مجلس باید با مجازات روبرو شود و حقیقتا خانه ملت نباید جای چنین افرادی باشد.
هر بار که اینگونه اتفاقات می‌افتد، فرماندهان و مقامات نظامی تلاش میکنند که به قول معروف هزینه رفتارهای خلاف را به حداقل برسانند و البته در این مسیر تنها به حمایت لفظی بسنده میکنند. به یاد داریم که امیر دریادار قادر رحیم زاده، رئیس اداره سرمایه انسانی ستاد کل نیروهای مسلح، درباره موضوع بد رفتاری با سرباز بابلی گفته بود «این موضوع مجدانه از سوی ستاد کل پیگیری شد و فرد خاطی از سرباز عذرخواهی کرد و سرباز هم رضایت داد.» البته متاسفانه اقدامات لازم هنوز به طور کامل در آن مورد صورت نگرفته است. در این آخرین مورد هم نماینده سبزوار در یک پیام ویدئویی از مردم و آن سرباز راهور عذرخواهی کرد ولی باز هم اینگونه معذرت‌خوایی‌ها در حد اظهارات کلامی (و نه اقدامات عملی) باقی می ماند. آیا این عذرخواهی‌ها که از روی اجبار و برای حفظ منافع سیاسی و شغلی این آقایان صورت میگیرد، مشکل اصلی را حل میکنند؟
مشکل اصلی اینجاست که ما حتی در سطوح عالی کشور و لشکری هم احترامی برای سربازان و پاسداران وظیفه که همانا پیاده نظامان اسلام و انقلاب هستند قائل نیستیم و مقامات مختلف به راحتی به این قشر بی احترامی می کنند و این عزیزان به قول معروف همیشه آخر صف هستند. آیا وقت آن نرسیده که در این حوزه فرهنگسازی کنیم؟ ما داعیه حمایت از اسلام و مسلمین و حتی همه مظلومین جهان را داریم و در این راستا هزینه‌های مالی و جانی زیادی را هم پرداخت کرده‌ایم. ما حتی به تاسیس گروه‌های نظامی و شبه نظامی پرداخته‌ایم ولی متاسفانه حتی برای سرباز هموطنمان کوچکترین احترام را قائل نیستیم! آیا زمان بازنگری در اولویت‌هایمان فرا نرسیده است؟ حقیقتا باید از خود بپرسیم میان ادعا تا عمل ما چقدر فاصله است؟
سربازان و پاسداران جوانی که بنیه نظامی و امنیتی کشور هستند و با کمترین امکانات خدمت میکنند. مگر یک سرباز چقدر حقوق میگیرد که بی‌احترامی را هم باید تحمل کند؟ در حال حاضر یک سرباز وظیفه که حتی تحصیلات دانشگاهی هم دارد حدود ۴۰۰ هزار تومان حقوق میگیرد که حتی کفاف هزینه رفت و آمدش به پادگان را هم نمی‌دهد. سربازانی که هر کاری انجام میدهند و در هرجایی خدمت میکنند تا دوره خدمت سربازی را به اتمام برسانند. این سیلی‌ها در اصل سیلی به تمام سربازان است. سیلی به تمام نظامیان جوانی است که با عشق به کشور و ولایت میخواهد در خدمت کشور خود باشند. سربازانی که اکنون شاهد هستیم که حتی اگر وظیفه‌شان را هم درست انجام دهند و قانون را به اجرا بگذارند یکی میرسد و سیلی محکمی به گوش آنها میزند.
به قول این سرباز راهور تهرانی، عابد اکبری که ۲۲ سال بیش ندارد و تازه ۶ ماه از خدمتش گذشته، «نماینده مجلس که هیچ، وقتی حق با قانون باشد از هیچ کسی ابایی ندارم.» شاید مسئولین ما هم باید حرف‌های این سرباز را آویزه گوش خود کنند چون واقعیت این است که تا زمانی که قانون در جامعه حرف اول را نزند سیلی‌های به ناحق زیادی توسط زورگویان و قدرت طلبان زده خواهند شد و این دقیقا همان اصلی است که به خاطرش انقلاب کردیم و شهید دادیم که متاسفانه زیرپایه گذاشته‌ایم.
