چند ماهی است که موضوع تشکیل سازمان رزمندگان بار دیگر میان جامعه ایثارگران و جانبازان تبدیل به یکی از مباحث داغ شده است. سازمان رزمندگان که از ابتدای دهه ۹۰ تاکنون چندین بار مورد اشاره و توجه مسئولین قرار گرفته بود تا همین چند ماه پیش هیچگاه به صورت جدی به آن پرداخته نشده بود. چند وقتیست اما صحبتهایی در این زمینه شده و وعدههایی برای ایجاد سازمان داده شده است. با توجه به مشکلات عدیده ایثارگران و رزمآوران کشورمان، تشکیل سازمان رزمندگان میتواند قدمی بسیار مثبت و حیاتی باشد، البته اگر این تشکل به شکلی حرفهای و باشفاف کامل ایجاد گردد، والا این سازمان نیز همچون دیگر تشکلهای ناکارآمد موجود، تنها به نام ایثارگران و در عمل، به کام ویژهخواران تمام خواهد شد. متاسفانه این فسادها و سوءمدیریتها را در بنیاد شهید و چند صندوق مرتبط به خانواده شهدا و ایثارگران شاهد بودیم که همگی ریشه در عدم شفافیت و انتصابهای فرمایشی داشته است.
شهریور ماه بود که احمد امیرآبادی فراهانی رئیس فراکسیون ایثارگران مجلس، در یک نشست خبری مشترک با سعید اوحدی رئیس بنیاد شهید گفت: «یکی از موضوعات مهم حیاتی، تشکیل سازمان رزمندگان است که حتماً باید این امر انجام شود چرا که رزمندگانی که در جنگ حضور داشتند اما درصد جانبازی یا اسارت ندارند، بدون هیچگونه سرپناه هستند و لازم است تا سازمانی برای آنها ایجاد شود.» همین گونه صحبتها که در پی انتشار وعده برخی از مسئولین در ارتباط با ایجاد سازمان رزمندگان طرح شد، امید دوباره ای در دل بسیاری از رزمندگان جنگ تحمیلی روشن کرد.
موضوع از این قرار بود که سالها بود که هر بار بعد از اعلام خبر تشکیل سازمانی برای رزمندگان ۸ سال دفاع مقدس، شاهد فراموش شدن موضوع و گم شدن آن در میان اخبار و حاشیههای دیگر مربوط به بنیاد شهید و دیگر نهادهای مربوط به جامعه ایثارگران و جانبازان بودیم. در حقیقت انگیزه ایجاد سازمان رزمندگان زمانی کلید خورد که در سال ۹۰ برخی از نمایندگان مجلس وقتی متوجه این مهم شدند که رزمندگانی که سابقه حضور در جنگ تحمیلی را داشتهاند اما گرفتار جانبازی یا اسارت نشدهاند، به صورت بسیار محدود از خدمات بنیاد شهید بهرهمند میشوند و خدماتی مانند خدمات ارائه شده به خانوادههای شاهد، جانبازان و آزادگان، دریافت نمیکنند.
اکنون که صحبتها در این زمینه جدیتر شده و به نظر میرسد میتوانیم در ماههای آینده شاهد ایجاد این سازمان باشیم، نگرانیهایی هم وجود دارد که با توجه به پروندههای فساد مالی در برخی از شرکتها و زیرمجموعههای نهادهای دولتی مانند بنیاد شهید، که ما بارها در موردشان نوشتهایم، باید مراقب باشیم تا «سازمان رزمندگان» هم همان مسیر اشتباه را نرود. نظارت مستقیم و فعال بر امور مالی و مدیریتی توسط مجلس، جلوگیری از فعالیتهای اقتصادی نامرتبط توسط چنین سازمان خدماتی به رزمندگان، و شفافیت کامل رسانهای در ارتباط با بودجه و چگونگی استفاده از بیتالمال برای رزمندگان مورد نیاز میتواند راهکارهایی برای جلوگیری از رخنه کردن فساد و سوءاستفادههای مالی در سازمان رزمندگان باشد.
واقعیت این است که رزمندگان جنگ تحمیلی را میتوان گمنامترین سربازان تاریخ کشور خواند چونکه با وجود فداکاری و ایثارهای فراوان آنها، .هیچگاه آنطور که باید و شاید مورد توجه و حمایت قرار نگرفتهاند. اکنون با توجه به مشکلات شدید اقتصادی، توجه به نیازهای ایثارگران به طور عام از ضروریات است و در این راستا، رزمندگان دفاع مقدس هم نباید فراموش شوند.