طی روزهای گذشته باز هم آشوب‌های خیابانی و باز هم مردم معترض و درگیریهای خیابانی در سراسر کشور بالا گرفت و عده‌ای با سو‌ءاستفاده از اعتراضات به حق مردم، به خرابکاری و آتش زدن اماکن عمومی دست زدند و متاسفانه تنی چند از نیروهای بسیج و سپاه نیز در این درگیریها به شهادت رسیدند. در این میان شاهدان عینی و فیلم‌های کوتاه منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی نیز حاکی از درگیری با مردمی بود که معلوم نبود معترضند و یا آشوبگر.
سوالی که برای دلسوزان نظام و مردم طرح می شود این است که چگونه می توان ضمن ایجاد شرایط لازم برای طرح مطالبات برحق مردمی، جلوی توطئه‌ها را گرفت؟ این تشخیص متاسفانه در شرایطی که برخورد امنیتی با معترضان می شود دشوار است و به همین علت است که افراد بی‌گناه هم در کنار افراد آشوبگر قربانی شده‌اند و معلوم نیست از ده‌ها کشته در روزهای اخیر، چند نفر معترض عادی بوده‌اند و چند نفر آشوبگر. در این راستا بهترین رویکرد این است که از روش‌هایی همچون گاز اشک آور و ماشین آب پاش استفاده کرد. البته متاسفانه هرچند این تکنولوژی‌ها در اختیار ما قرار دارد، در این دور از ناآرامی‌ها، استفاده بهینه از اینگونه روش‌ها صورت نگرفت. البته متاسفانه بودجه و آموزش لازم در این زمینه صرف نشده و همین باعث شده که بغضا شاهد واکنش نامناسب نیروهای ضد شورش و خونریزی‌های بی‌مورد باشیم.
سوال دیگری که طرح می شود این است که آیا نحوه برخورد قهری با معترضان به وجه نیروهای امنیتی و انتظامی ما آسیب نمی رساند؟ آیا این روند برای مردم شهید پرور ما، یادآور برخورد خشونت آمیز شاه ملعون نیست که باعث ایجاد نفرت بیشتر مردم از حکومت طاغوتی شد؟ در وهله اول نیاید در هیچ شرایطی آموزه‌های بنیانگذار انقلاب اسلامی را فراموش کنیم. امام (ره) بارها به ما هشدار دادند. ایشان در سی‌ام خرداد ماه ۵۸ در دیداری که در شهر قم با مسئولان وزارت امور اقتصاد و دارایى داشتند، فرمودند:
«اگر یک کشور بخواهد یک کشور سالمى باشد، باید بین دستگاه حاکمه با ملت تفاهم باشد و مع الأسف در رژیمهاى شاهنشاهى، آن معنا عکس بود. یعنى دستگاه حاکمه، همه دستگاه حاکمه، در یک قطب واقع شده بود، و ملت هم در یک قطب. آن دستگاه حاکمه کوشش میکرد که با ارعاب و با فشار و با آزار و شکنجه و حبس و امثال اینها با ملت رفتار کند… ارتش وقتى میامد توى مردم، مثل اینکه دشمن آمده است، همه جمعیت از آن فرار میکردند و پشت میکردند به آن و پاسبان وقتى که میامد در بین مردم، مردم از او فرار میکردند. تنفر داشتند. و اینها اسباب این شد که نتواند حکومت باقى بماند، و با پایگاه نداشتن در پیش ملت ناچار باید کنار برود و رفت. این باید یک عبرتى باشد براى دولتها…» این سخنان را باید آویزه گوش کنیم و مراقب باشیم به خاطر تعداد محدودی از اشرار و خرابکار، مردم عادی و مستضعف را هدف قرار ندهیم.
همانطور که اشاره شد تعدادی از برادران نیروی انتظامی و امنیتی هم در این درگیریها به شهادت رسیده‌اند. چه کسی یا کسانی این عزیزان را به شهادت رسانده‌اند؟ واقعا چرا باید این میزان تنفر از نیروهای خدوم ایران اسلامی وجود داشته باشد؟ مسئولان همه تحرکات را به عناصر خارجی مرتبط می کنند ولی باور کردنی نیست که چندین هزار نفر از عوامل خارجی یک شبه در کشور فعال شوند و دست به جنایت بزنند. نه تنها باید این موضوع بررسی شود باید دید چگونه میتوان این فاصله ایجاد شده میان نیروهای انتظامی و پلیس و مردم را بار دیگر به سالهای آغازین و با شکوه انقلاب اسلامی برگرداند. روزهایی که سپاه پاسداران تازه تشکیل شده بود و همه مردم نیروهای امنیتی را از خود می دانستند.
به هر حال نباید فراموش کرد که اعتراض‌های اخیر ریشه در مشکلات معیشتی مردم دارد و به همین علت است که آمار حضور قشر محروم و آسیب پذیر در اعتراض‌ها بیشتر از گذشته بود. به همین علت است که فرزندان شهدا و ایثارگران و حتی عده محدودی از جانبازان دفاع مقدس نیز در اعتراض‌ها حضور داشتند که البته باید حساب این افراد را از اغتشاش‌گران جدا کرد. ولی به هرحال وقتی مقابله با ناآرامی‌ها یک شکل قهری به خود می گیرد به قول معروف خشک و تر با هم می سوزد و حتی کسانی که خودشان و یا پدران و برادرنشان برای امنیت کشور و سربلندی ایرانی اسلامی و نظام جان باخته‌اند در اعتراضات مردمی مورد ضرب و شتم و حتی شلیک گلوله قرار میگیرند.
در این مقطع و در حالی که شرایط در اکثر شهرها به آرامشی نسبی رسیده است، ضمن محکوم کردن آتش زدن‌ها و تخریب اماکن عمومی، جا دارد نگاهی فراتر از افزایش قیمت بنزین به این نارضایتی‌ها و آشوب‌ها داشته باشیم و بپرسیم که نیروهای ضد شورش و برخی لباس شخصی‌ها چگونه باید به مقابله با آشوب‌ها بپردازند و در ضمن از قربانی شدن افرادی که اعتراضات به حقی دارند جلوگیری کنند. نه تنها باید بدنیال راه‌های آموزشی بیشتر برای نیروهای ضد شورش و انتظامی بود بلکه باید با تکیه بر تکنولوژی‌های پیشرفته که خدا را شکر نیروهای پلیس و نیروی انتظامی به آن دسترسی دارند جمعیت‌های اعتراضی را کنترل کرد و کاری نکرد که معترض عادی به یک آشوبگر ضدنظام تبدیل شود.
